Corridor of Saint Paul Asylum in Saint-Remy (1889) Όταν αποφάσισε τον Απρίλιο του 1889 να μπει οικειοθελώς στο άσυλο Saint-Paul στο Saint-Remy, δεν ήταν ούτε ο ίδιος σίγουρος γιατί πήρε αυτή την απόφαση. Δεν μπορούσε να το εξηγήσει ούτε στον αγαπημένο του αδελφό Theo στον οποίο σε μία από τις επιστολές του έλεγε: ‘…Συγχώρεσέ με αν δε μπαίνω σε λεπτομέρειες των υπερ και των κατά αυτής μου της απόφασης. Μιλώντας και μόνο γι΄αυτό μού είναι ένα ψυχικό μαρτύριο..’ Ο φόβος του θανάτου είναι έκδηλος στο έργο του. Στο ίδιο γράμμα έλεγε στον αδελφό του ‘..θέλω να εγκλειστώ προσωρινά, τόσο για τη δική μου πνευματική ηρεμία τόσο και για των άλλων..’
Η Bogomila Welsh στο βιβλίο της "Van Gogh in Provence and Auvers" αναφέρει ότι ο Van Gogh είδε το άσυλο αυτό σαν καταφύγιο από την ταραγμένη εποχή που έζησε στην Arles. Ο ίδιος βέβαια πολύ αργότερα μέσα από το Saint-Paul έγραψ στον αδελφό του ‘…Μην ξεχνάς ότι μία σπασμένη κανάτα είναι πάντα μία σπασμένη κανάτα και δεν έχω καμία αυταπάτη..’
Τον Ιούλιο του 1890 περπατώντας στην εξοχή αυτοπυροβολήθηκε στο στήθος. Χωρίς να συνειδητοποιήσει ότι τραυματίστηκε σοβαρά γύρισε στο Ravoux Inn και ξάπλωσε στο κρεβάτι του. Πέθανε δύο ημέρες αργότερα. Ο αδελφός του τον άκουσε να ψυθιρίζει ξεψυχώνας «La tristesse durera toujours»
No comments:
Post a Comment