Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα περνά στο πέμπτο πάτωμα της οδού Hamelin 44. Κοιμάται την ημέρα και γράφει – διορθώνει ασταμάτητα όλη τη νύχτα στο κρεβάτι-γραφείο, τριγυρισμένος από χειρόγραφα, διορθώσεις και περίεργα φάρμακα. Απόλυτα αφοσιωμένος στο γράψιμο, αρνείται να σηκωθεί παρά μόνο για τα απολύτως απαραίτητα. Είχε άγχος. Φοβόταν μήπως και δεν προλάβει να τελειώσει την "Αναζήτηση". Έτρεμε στην ιδέα ότι θα έπεφτε σε αφασία όπως ο Μπωντλαίρ.
Τον Οκτώβριο του 1922 παθαίνει βρογχίτιδα. Τον Νοέμβριο πεθαίνει από πνευμονία.
15/10/2007
cher Marcel...
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα περνά στο πέμπτο πάτωμα της οδού Hamelin 44. Κοιμάται την ημέρα και γράφει – διορθώνει ασταμάτητα όλη τη νύχτα στο κρεβάτι-γραφείο, τριγυρισμένος από χειρόγραφα, διορθώσεις και περίεργα φάρμακα. Απόλυτα αφοσιωμένος στο γράψιμο, αρνείται να σηκωθεί παρά μόνο για τα απολύτως απαραίτητα. Είχε άγχος. Φοβόταν μήπως και δεν προλάβει να τελειώσει την "Αναζήτηση". Έτρεμε στην ιδέα ότι θα έπεφτε σε αφασία όπως ο Μπωντλαίρ.
Τον Οκτώβριο του 1922 παθαίνει βρογχίτιδα. Τον Νοέμβριο πεθαίνει από πνευμονία.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αναζήτηση του χαμένου χρόνου...Αγαπημένος Προυστ...
ReplyDeleteπολυ αγαπημενος και πολυ βασανισμενος.. Αλλα τελικα αυτους δεν αγαπαμε εμεις? τους βασανισμενους?
ReplyDeleteΝαι, αυτούς αγαπάμε κι αυτοί εμάς αγαπάνε...
ReplyDelete