να με θελησει... να με κρατησει...

"Πολλές φορές, όταν πέφτω να κοιμηθώ, εύχομαι με έναν τρόπο που δεν επιτρέπει καμιά αμφιβολία καμια αμφιταλάντευση εκ μέρους μου, να μην ξαναξυπνήσω. Πολλές φορές. Είναι πάρα πολλές φορές όταν πέφτω για ύπνο. Το ζητώ από τον ύπνο. Του ζητώ να μου φερθέι σαν ύπνος. Να μου φερθεί καλά. Να με θελήσει. Να με θελήσει πολύ. Να με κρατήσει. Να θελήσει να με κρατήσει. Να μην μ'αφήσει. Να θελήσει να με πάρει και να με κρατήσει.................................................Μ' αρέσει να ζητώ από τον ύπνο να μ΄αφήσει να φτάσω στην καρδιά του. Όχι αλλού. Μονον εκεί. Χωρίς να ξέρω τι είναι. Ισως γι αυτό. Ισως επειδή δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν είναι. Τι είναι κι αν είναι η καρδιά του ύπνου.........Να φτάσω στην καρδιά του. Αυτό τον παρακαλώ. Μακρύτερα δεν μπορεί να φτάσει κανείς. Δεν υπάρχει μακρύτερα. Αυτό είναι η καρδιά. Αυτό όπου μακρύτερα δεν μπορεί να φτάσει κανείς. Γι'αυτό δεν φτάνει κανείς. Θέλει κανείς αλλά δεν προλαβαίνει. Είναι αυτό όπου μακρύτερα δεν μπορεί να φτάσει κανείς. Όπου κανείς δεν μπορεί να φτάσει δυσκολότερα. Αυτό είναι. Όπου θέλει περισσότερο να φτάσει κανείς. Μονον εκεί. Πέρα από κει δεν υπάρχει τίποτα. Να φτάσει εκεί όπου πέρα από κει δεν υπάρχει τίποτα. Εκεί τελειώνουν όλα. Όποιος έχει φτασει εκεί, έχει φτάσει εκεί 'οπου τελειώνουν όλα......."

από τη Λήθη του Δημήτρη Δημητριάδη