Πρωτομαγιά σήμερα - Πρωτομαγιά και τότε

Ένας χρόνος μετά....

Γλέντι, χορός, τσίπουρα, λουλούδια, ήλιος και μετά ο κεραυνός!

Δεν ξέρω πού να στρέψω το κεφάλι μου, πού να ρίξω τη ματιά μου για να πω το 'ευχαριστώ'. Που με έσπρωξες και έπεσα. Που  με πόνεσες και με έστειλες στο νοσοκομείο που πάντα σιχαινόμουν... Που μου έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία.

Δεν ξέρω αν κάνω 'καλή χρήση' του second chance. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Ξέρω όμως ότι πια κοιτάζω και βλέπω. Νιώθω χωρίς ενοχές. Χαμογελάω περισσότερο και γελάω ακόμα πιο δυνατά!

Σ' ευχαριστώ! Πολύ...!