Jean-Michel Basquiat (τον λατρευω) - horn players II
προσπαθω με ματια βελη να μπω να καταλαβω ζω τη ζωη μιας αλλης
(εγω ειμαι; ποια;)
με στομα ανοιχτο απογνωση να φυγω η να μεινω να γινω κομματια και να χαθω μεσα στα μαυρα νερα θαλασσα μου γνωριμη οικεια (μονο εσυ) σαν από παντα (τωρα ειμαι καλα η πριν;)
νομιζω πριν φοβαμαι
Τι άρωμα έχει ο άνεμος; Τι χρώμα έχει ένα κοχύλι; Τι γεύση έχει η τεκίλα; Πού έχω βάλει τα χαϊμαλιά του περσινού καλοκαιριού; (μήπως πρέπει να πάρω καινούργια; Πού θα βρω;) Φέτος το καλοκαίρι δεν έχει τραγούδι.
Πόσο έτοιμη είμαι να μπω στο καλοκαίρι μου αυτή τη χρονιά; (καθόλου)
αυτή τη φορά θα πει όχι αυτό το όχι που κάθε φορά γυρνάει μέσα στο στόμα της γεύση από μαστίχα και το δαγκώνει να το ματώσει να βγει το ναι (το εύκολο και χαμογελαστό)
κι έτσι δεν θα χρειαστεί να ντυθεί χαμόγελα και μεταξωτά κόκκινο στα χείλη και αρώματα
γυμνή και όμορφη θα μείνει να κάνει παρέα με το αληθινό.
Να νομίζουμε. Να νομίζουμε πάση θυσία. Αλλιώς δεν μας αγάπησε κανείς.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ - Η Εφηβεία της Λήθης