08/12/2006

Τραγικό θάνατο βρήκε ο τρόφιμος του Δρομοκαϊτείου Απόστολος Ζερβόπουλος, 52 ετών, ο οποίος απανθρακώθηκε πάνω στο κρεβάτι του. Το θύμα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο από το 1967. Η φωτιά που εκδηλώθηκε, πιθανόν από αναμμένο τσιγάρο, περιορίστηκε μόνο στο κρεβάτι του, σε θάλαμο του πρώτου ορόφου, που ήταν μαζί με άλλους τρείς ασθενείς. (athens news)
......................................................................................................................
“… Η μοναξιά
η μοναξιά μας λέω.
Για τη δική μας λέω
είναι τσεκούρι στα χέρια μας
που πάνω απ' τα κεφάλια σας
γυρίζει γυρίζει γυρίζει”...
Κατερίνα Γώγου

6 comments:

  1. Μόνος... στη ζωή πάντα μόνος...
    Καλημέρα.

    ReplyDelete
  2. η μοναξια..μας αφορα ολους..μα ολους..ποτε δε ξερεις σε πια στιγμη θα βρεθεις εκει που φοβασαι..!!

    ReplyDelete
  3. " κι όταν σφίγγει το αίμα της
    και δεν κρατάει άλλο που ξεπουλάν τη φάρα της
    χορεύει στα τραπέζια ξυπόλητη ζεμπέκικο
    κρατώντας στα χέρια της
    ΕΝΑ ΚΑΛΑ ΑΚΟΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ
    Η μοναξιά
    η μοναξιά μας λέω....
    καλή σου μέρα

    ReplyDelete
  4. ναι, έτσι είναι..η μοναξιά.ανελέητη.

    καλησπερες..

    ReplyDelete
  5. Αυτό που λες έγινε το 1999 όπως φαίνεται εδώ.

    Συνέβη όμως κάτι παρόμοιο και προχθές.

    Ο 52χρονος που πέθανε το 1999 όντας 33 χρόνια τρόφιμος, λογικά μπήκε στο ψυχιατρείο 19 χρονών. Πέρασε όλη τη ζωή του δηλαδή εκεί μέσα. Μπορεί να ήταν μόνος μπορεί και όχι. Αυτό εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο τί πλέγμα σχέσεων φτιάχνει με τους γύρω του. Ακόμη και σε αυτούς τους ανθρώπους που τους κρατούν εκεί κλεισμένους υπάρχουν πολλές πολύ διαφορετικές συμπεριφορές.
    Αυτός στη Θεσσαλονίκη προχθές ήταν απ'ότι φαίνεται δεμένος στο κρεβάτι του. Ίσως και ο 52χρονος παλιότερα... κρίμα, οδυνηρό και να το ακούς μόνο...

    ReplyDelete
  6. shades, ακομα κι αναμεσα σε τοσους...

    με το φεγγαρι αγκαλια, πολυ συχνα βρισκομαι εκει που φοβαμαι...

    alkyoni, alicia, καλησπερα!

    eryx-t, δεν εχει σημασια. Δεμενος η οχι. Μονος.. Για πολλα χρονια. Και μετα αυτος ο αναξιος θανατος...

    ReplyDelete