31/01/2008
Brassaï (1899–1984)
Ο Brassaï (ψευδώνυμο του Gyula Halász) φωτογράφος, γλύπτης και παραγωγός ταινιών, γεννήθηκε στην Brassó (Braşov) της (τότε) Αυστροουγγαρίας.
Στα τρια του χρόνια βρέθηκε στο Παρίσι με την οικογένειά του. Ο πατέρας του δίδασκε Λογοτεχνία στη Sorbonne. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στη Βουδαπέστη. Συνέχισε τις σπουδές του στην ακαδημία Καλών Τεχνών Berlin-Charlottenburg στο Βερολίνο και εργάστηκε εκεί σαν δημοσιογράφος.
Tο 1924 πήγε ξανά στο Παρίσι όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έμαθε Γαλλικά μέσα από τα έργα του Marcel Proust και δούλεψε σαν δημοσιογράφος. Τα βράδια του τα περνούσε με τους φίλους του - Henry Miller, Léon-Paul Fargue, Jacques Prévert στα σοκάκια του Montparnasse η σε κάποιο σπίτι. Οι νυχτερινές του βόλτες ενέπνευσαν πολλές από τις φωτογραφίες του. Ο Henry Miller τον αποκαλούσε ‘the eye of Paris’.
Bijou au Bar de la Lune, Montpartre
Chez Suzy
Δημοσίευσε το πρώτο αλμπουμ του το 1933 με τον τίτλο ‘Paris de nuit’ με σκηνές από τους νυχτερινούς δρόμους του Παρισιού.
Kiki Εμπνεύστηκε ακόμα από την υψηλή κοινωνία , τους διανοούμενους, το μπαλέτο και την όπερα και φωτογράφισε πολλούς από τους καλλιτέχνες φίλους του, τον Dalí, Picasso, Matisse, Giacometti ακομα και νέους συγγραφείς όπως ο Jean Genet.
Dagiljev Ballet
Le corset
Εκτός από φωτογράφος ο Brassaï έγραψε βιβλία και άρθρα, και γύρισε ταινίες. Το 1961 σταμάτησε να φωτογραφίζει και ασχολήθηκε με γλυπτά σε πέτρα και μπρούτζο. Picasso, Simone de Beauvoir et Jean Genet.....
και μια για οσους αγαπουν τη Montmartre...
Les escaliers de Montmartre
24/01/2008
23/01/2008
Edouard Manet (23/1/1831 -30/4/1884)
Clair de lune sur le port de Boulogne 
Monet peignant dans son atelier 
L'Évasion de Rochefort 
La Rue Mosnier aux drapeaux 
Le Grand Canal
Humphrey Bogart (23/1/1899 - 14/1/1957)
"The problem
with the world
is that everyone is
a few drinks behind"
22/01/2008
I'd feel better...
Alice in chains- nutshell
We chase misprinted lies We face the path of time And yet I fight And yet I fight This battle all alone No one to cry to No place to call home My gift of self is raped My privacy is raked And yet I find And yet I find Repeating in my head If I cant be my own I'd feel better dead
09/01/2008
καλή χρονιά
Σε γοήτευε πάντοτε η πολυσημία, οι μεταγγίσεις των
ονείρων σκυμμένος στο παράθυρό σου έβλεπες έξω τον
κόσμο σε μιαν άλλη διάσταση περνούσαν άνθρωποι
άγνωστοι και αλλόφωνοι ίσως να έφταιγε πάλι μια
κάποια δυσλεξία τους περνούσαν γυναίκες ωραίες και
απρόσιτες παραμερίζοντας την ατμοσφαίρα
Η πιο βαθειά πληγή είναι η εξάτμιση των αισθημάτων
Πέρασαν πια οι εποχές
των ερώτων
των γελώτων
και των φώτων
Η απόσχιση - Κλείτος Κύρου
Subscribe to:
Posts (Atom)