Alfred Stieglitz - Equivalent Series

"...What is of greatest importance is to hold a moment. To record something so completely, that those who see it will relive an equivalent of what has been expressed."

more...

Production Still (Trailer Park) by Gregory Crewdson

βαρια τα σκοταδια

και οι λάμψεις μου βεγγαλικες

στο χωμα και στον ουρανο

παντού.

(δεν με 'χωραω')

12 νοεμβρίου 2009

Frank Horvat - Paris, 1957

Model Tan, wearing French Haute Couture cocktail dress, photographed at Le Chien Qui Fume

http://www.horvatland.com/

Hubert (Hugh) Van Es (1941-2009)

Ολλανδός φωτογράφος, γνωστός κυρίως για τις φωτογραφίες που έβγαλε στον πόλεμο του Βιετνάμ από το 1969 μέχρι το 1975.

Ο Βαν Ες τράβηξε μια από τις καθοριστικότερες φωτογραφίες του πολέμου. Ένα ελικόπτερο της Air America τη στιγμή της εκκένωσης ανθρώπων από την ταράτσα ενός κτιρίου στην οδό Gia Long, μισο χιλιομετρο από την αμερικανική πρεσβεια στη Σαιγκόν το 1975. Την ίδια στιγμή ενώ οι αντάρτες Βιετκόγκ και οι Βορειοβιετναμέζοι στρατιώτες καταλάμβαναν την πόλη στο τέλος του πολέμου.

Η φωτογραφία αποτέλεσε σύμβολο της αποτυχίας της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ.

Ο Βαν Ες απεβίωσε το πρωί της Παρασκευής 15 Μαίου σε νοσοκομείο του Χονγκ Κονγκ. Είχε πέσει σε κώμα μετά από εγκεφαλική αιμορραγία και δεν επανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του.

«Ήταν αφοπλιστικά τίμιος, εντελώς πιστός στους φίλους του, απεχθανόταν τα δήθεν και ήταν μεγάλος φωτογράφος», δήλωσε ο Ρόμπιν Μόγιερ, παλιός του φίλος από την εποχή του Βιετνάμ και πρώην επικεφαλής των φωτογράφων του περιοδικού Time στην Ασία. «Οι εμπειρίες του στο Βιετνάμ τον καθόρισαν ως φωτογράφο», πρόσθεσε ο Κρις Σλότερ, φίλος του και πρώην πρόεδρος της ένωσης ανταποκριτών ξένου τύπου στο Χονγκ Κονγκ.

Gregory Crewdson

"I think I always have been drawn to photography because I want to construct a perfect world. I want to try to create this moment that is separate from the chaos of my life, and to do that I think I create enormous disorder. And I like that craziness because I think that it creates almost a sort of neurotic energy on the set, and through that there is a moment of transportation. And in all my pictures what I am ultimately interested in is that moment of transcendence or transportation, where one is transported into another place, into a perfect, still world. Despite my compulsion to create this still world, it always meets up against the impossibility of doing so. So, I like the collision between this need for order and perfection and how it collides with a sense of the impossible. I like where possibility and impossibly meet".

Untitled (The Mother)

Untitled (Summer rain)

Untitled (Circle on Window)

Untitled (Winter)

Untitled (Ophelia)

Production Still (Trailer Park 05)

Luhring Augustine, New York

Carl Van Vechten (1880-1964)

Αμερικανός συγγραφέας και φωτογράφος. Γεννήθηκε στην Iowa και σπούδασε στο Σικάγο. To 1906 βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε σαν βοηθός κριτικού μουσικής στην New York Times. Το ενδιαφέρον του για την όπερα τον οδηγεί σε ταξίδια στην Ευρώπη. Όταν επιστρέφει στη Νέα Υόρκη το 1909 γίνεται ο πιο γνωστός αμερικανός κριτικός μοντέρνου χορού (την εποχή που οι Isadora Duncan, Anna Pavlova, και Loie Fuller χόρευαν στη Νέα Υόρκη).

Ο Carlo, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του υπήρξε θαυμαστής και υποστηρικτής θερμός υποστηρικτής του Harlem Renaissance. «Τα άρθρα του για τη μουσική και τη λογοτεχνία στο Vanity Fair και στη New York Times ‘φώτισαν’ το New Negro Movement του 1920»». Φίλος και ο ίδιος σημαντικών νέων συγγραφέων και ποιητών της εποχής όπως ο Langston Hughes και ο Countee Cullen.

Η υποστήριξη και ανάδειξη της αφροαμερικάνικης κουλτούρας ήταν έκδηλη και στις φωτογραφίες του. Το πάθος του για τη μουσική των μαύρων (ragtime) ήταν η έμπνευσή του για οχτώ βιβλία κριτικής που έγραψε για τη μουσική αλλά και τις άλλες τέχνες το 1906.

Ella Fitzerald by Carl Van Vechten

Billie Holiday by Carl Van Vechten

Bessie Smith by Carl Van Vechten

Έγραψε ακόμα επτά νουβέλες, ανάμεσα σ αυτές το Nigger Heaven (1926), το οποίο αναστάτωσε την αφροαμερικανική κοινότητα της εποχής. Οι νουβέλες του, αρκετά προκλητικές για την εποχή, αφορούσαν ρομαντικές σχέσεις ανάμεσα σε άντρες – με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία από τις σχέσεις του και τους ανθρώπους που θαύμαζε.

Carl Van Vechtenwith Gertrude Stein and Alice B. Toklas - 1935

Με τις νουβέλες του ο Van Vechten δημιούργησε μια gay, μποέμικη κοινότητα, πολύ κοντά στα προσωπικά του βιώματα, στην οποία εκείνος ήταν το κεντρικό πρόσωπο. Γνωστά ακόμη είναι τα πορτραίτα που φωτογράφισε στη δεκαετία του 1930. Ανάμεσά τους των Gertrude Stein, Anna May Wong, Jane Bowles, Mahalia Jackson, Marc Chagall, Georgia O'Keeffe, Sidney Lumet, Marlon Brando, Orson Welles, Norman Mailer, Evelyn Waugh, Adele Addison, Ella Fitzgerald, Alfred Stieglitz, Truman Capote, Billie Holiday, Lin Yutang, Cesar Romero, Sir Laurence Olivier.

Ann Andrews by Carl Van Vechten

Anne May Wong by Carl Van Vechten

Eugene O’Neill by Carl Van Vechten

Francis Scott Key Fitzerald by Carl Van Vechten

Frida Kahlo and Diego Rivera by Carl Van Vechten

Georgia O'Keeffe by Carl Van Vechten

Henri Matisse by Carl Van Vechten

Joan Miro by Carl Van Vechten

H γνωριμία του με τη Gertrude Stein έγινε στο Παρίσι το 1913. Η σχέση τους συνεχίστηκε με αλληλογραφία μέχρι το τέλος της ζωής της. Ο Van Vehcten την βοήθησε να τυπώσει πολλά από τα ανέκδοτα έργα της. Έφυγε από τη ζωή το 1964 στη νέα Υόρκη.

Gertrude Stein by Carl Van Vechten

Brassaï (1899–1984)

Ο Brassaï (ψευδώνυμο του Gyula Halász) φωτογράφος, γλύπτης και παραγωγός ταινιών, γεννήθηκε στην Brassó (Braşov) της (τότε) Αυστροουγγαρίας.

Στα τρια του χρόνια βρέθηκε στο Παρίσι με την οικογένειά του. Ο πατέρας του δίδασκε Λογοτεχνία στη Sorbonne. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στη Βουδαπέστη. Συνέχισε τις σπουδές του στην ακαδημία Καλών Τεχνών Berlin-Charlottenburg στο Βερολίνο και εργάστηκε εκεί σαν δημοσιογράφος.

Tο 1924 πήγε ξανά στο Παρίσι όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έμαθε Γαλλικά μέσα από τα έργα του Marcel Proust και δούλεψε σαν δημοσιογράφος. Τα βράδια του τα περνούσε με τους φίλους του - Henry Miller, Léon-Paul Fargue, Jacques Prévert στα σοκάκια του Montparnasse η σε κάποιο σπίτι. Οι νυχτερινές του βόλτες ενέπνευσαν πολλές από τις φωτογραφίες του. Ο Henry Miller τον αποκαλούσε ‘the eye of Paris’.

Bijou au Bar de la Lune, Montpartre

Chez Suzy

Δημοσίευσε το πρώτο αλμπουμ του το 1933 με τον τίτλο ‘Paris de nuit’ με σκηνές από τους νυχτερινούς δρόμους του Παρισιού.

Kiki

Εμπνεύστηκε ακόμα από την υψηλή κοινωνία , τους διανοούμενους, το μπαλέτο και την όπερα και φωτογράφισε πολλούς από τους καλλιτέχνες φίλους του, τον Dalí, Picasso, Matisse, Giacometti ακομα και νέους συγγραφείς όπως ο Jean Genet.

Dagiljev Ballet

Le corset

Εκτός από φωτογράφος ο Brassaï έγραψε βιβλία και άρθρα, και γύρισε ταινίες. Το 1961 σταμάτησε να φωτογραφίζει και ασχολήθηκε με γλυπτά σε πέτρα και μπρούτζο.

Picasso, Simone de Beauvoir et Jean Genet.....

και μια για οσους αγαπουν τη Montmartre...

Les escaliers de Montmartre

Νadar (Gaspar-Felix Tournachon) 1820-1910

‘Caricaturiste” γεννημένος στο Παρίσι γνωστός περισσότερο για τα πορτραίτα φημισμένων προσωπικοτήτων της εποχής του.

Σπουδάζει Ιατρική και όταν χάνει τον πατέρα του αρχίζει να κάνει διάφορες δουλειές για να βοηθήσει τη μητέρα του και τον μικρότερο αδελφό του Adrien. Γράφει μικρά άρθρα σε εφημερίδες και ζωγραφίζει καρικατούρες γνωστών προσώπων της τέχνης και της πολιτικής.

Το 1848 κατατάσσεται μαζί με τον αδελφό του στην πολωνική λεγεώνα και στο διαβατήριο του μπαίνει το όνομα Nadarsky. Από τότε αρχίζει να χρησιμοποιεί το όνομα Nadar.

Τις πρώτες φωτογραφίες του τις παίρνει στο 1853 και το 1858 ήταν ο πρώτος που έβγαλε αεροφωτογραφία το Παρίσι.

Το 1854 παντρεύεται την Ernestine, κόρη καλής και πλούσιας οικογένειας και αποκτά μαζί της ένα γιο. Οι bohème συνήθειές του όμως δεν τον αφήνουν να ‘ησυχάσει’. Συνεχίζει να βλέπει τους φίλους του και πολύ συχνά τους φιλοξενεί στο σπίτι του, εκνευρίζοντας έτσι τη σύζυγό του.

Το atelier στο νούμερο 35 της boulevard des Capucines το 1860.

Το 1863 κατασκευάζει ένα τεράστιο μπαλόνι που το ονόμασε ‘Le Géant΄το οποίο ενέπνευσε και τον Jules Verne στο Cinq semaines en ballon.

"Nadar élevant la Photographie à la hauteur de l'Art" Λιθογραφία του Honoré Daumier (δημοσιεύθηκε στο Le Boulevard το 1862)

Ο Nadar θεωρείται από τους καλύτερους φωτογράφους πορτραίτων. Από τον φακό του πέρασαν σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της εποχής του.

Charles Baudelaire

George Sand

Honoré de Balzac

Sara Bernardt

Victor Hugo

Claude Debussy

Ivan Turgenev