Ηθοποιός και χορεύτρια, είναι κυρίως γνωστή σαν η μούσα του Baudelaire. H γυναίκα που αγάπησε ο Baudelaire περισσότερο και από τη μητέρα του. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για την Duval. Σαν γενέτειρά της αναφέρονται τουλάχιστον 5 διαφορετικές περιοχές (Ταιτή, Αγιος Δομίνικος, Αγιος Μαυρίκιος, Νότια Αφρική, Μαδαγασκάρη…). Ακόμα και το όνομά της δεν γνωρίζουμε αν είναι το πραγματικό. Αναφέρεται σαν Duval, Lemer, Lemaire ή Prosper. Ο Baudelaire την φώναζε χρησιμοποιώντας κάθε φορά άλλο επίθετο.
Κανείς δεν γνώριζε πότε έφτασε στο Παρίσι. Εκεί έπαιξε μικρούς ρόλους στο θέατρο Porte-Saint-Antoine και γνωρίστηκε με τον Nadar
και έγινε ερωμένη του. Με τον Baudelaire γνωρίστηκε κάτω από περίεργες συνθήκες. Ένα βράδυ τον Μάιο του 1842 ο Baudelaire κάνοντας βόλτα στη Montmartre με τον φίλο του Cladel είδε την Duval να κακοποιείται από μια παρέα μεθυσμένων. Την συνόδευσε σπίτι της και μετά από λίγο καιρό της νοικιάζει ένα σπίτι στο Île Saint-Louis δίπλα στο Ηôtel Pimodan εκεί που ίδιος έμενε τότε.
(σκίτσο του Baudelaire - 1859) Ο ίδιος ο Baudelaire την έλεγε ‘maîtresse des maîtresses’ και ‘Μα Vénus Noire’ και λέγεται ότι για κείνον η Duval συμβόλιζε την επικίνδυνη ομορφιά, τη σεξουαλικότητα και το μυστήριο που μια Κρεολή μπορούσε να εκφράζει στα μέσα του 19ου αιώνα στη Γαλλία. Τα 20 χρόνια που έζησαν μαζί ήταν γεμάτα πάθος, χωρισμούς και επανασυνδέσεις.
Η ζωή της Duval με τον Baudelaire έγινε γνωστή κυρίως από τα γράμματα που εκείνος έστελνε στη μητέρα του Mme Aupick η οποία κατέστρεψε όλα τα γράμματα που η Duval έστελνε σε εκείνον και έτσι δεν βρέθηκαν ποτέ.
Σε ένα από γράμματα που έστειλε ο Baudelaire στη μητέρα του έγραφε το 1845: «
Quand mademoiselle Jeanne Lemer vous remettra cette lettre, je serais mort. Elle l'ignore. Sauf la portion réservée à ma mère, Mlle Lemer doit hériter de tout ce que je laisserai ».
Πορτραίτο της Duval από τον Manet
Τον Απρίλιο του 1859 η Duval αρχίζει να αρρωσταίνει σοβαρά. Τα ναρκωτικά, η σύφιλη και το ποτό της προκαλούν ημιπληγία. Ο Baudelaire την βάζει στο νοσοκομείο Maison de santé Dubois το οποίο φιλοξενούσε συγγραφείς και καλλιτέχνες εκείνης της εποχής. Όταν βγαίνει από το νοσοκομείο ο Baudelaire της βρίσκει ένα διαμέρισμα και μένει για λίγο καιρό μαζί της.
Η τελευταία αναφορά του Baudelaire για την Duval θα γίνει σε ένα γράμμα που ο ίδιος στέλνει και ζητά στον συμβολαιογράφο του να στείλει 50 φράγκα στην Jeanne που έχει αρχίσει πια να τυφλώνεται. « Je vous supplie d'envoyer 50 francs à Jeanne, sous enveloppe (Jeanne Prosper, 17 rue Sauffroy, Batignolles). Je crois que cette malheureuse Jeanne devient aveugle ».
Η Duval πέθανε από σύφιλη το 1862 και ο Baudelaire την ακολούθησε πέντε χρόνια αργότερα.
(λέγεται ότι η Duval εθεάθη από τον Nadar το 1870 για τελευταία φορά μισότυφλη και με δεκανίκια υποφέροντας από τη σύφιλη).
Γαλλος ποιητής και κριτικός και ίσως μεγαλύτερος εκπρόσωπος του Συμβολισμού στη Γαλλία.
Από το 1877 καθιερώνει στο διαμέρισμά του στο 89 της rue de Rome, κάθε Τρίτη συναντήσεις με τους φίλους του – αφρόκρεμα της γαλλικής διανόησης. Οι W.B. Yeats, Rainer Maria Rilke, Nadar, Paul Valéry, Stefan George, Paul Verlaine και πολλοί άλλοι (les Mardistes όπως τους έλεγαν από την γαλλική λέξη Mardi που σημαίνει Τρίτη) συζητούν για ποίηση, ζωγραφική, φιλοσοφία.
Stéphane Mallarmé by Édouard Manet.
Λέγεται ακόμη ότι αυτό το ‘pur son’ της ποίησης του Mallarmé ενέπνευσε μεγάλους συνθέτες. Ανάμεσα σ’ αυτούς, ο Claude Debussy's, στο ‘Prélude à l'après-midi d'un faune – από το ομότιτλο ποίημα του Mallarmé, ο Maurice Ravel που ‘έντυσε’ τα ποιήματα του ‘Trois poèmes de Stéphane Mallarmé’ και ο Darius Milhaud (Chansons bas de Stéphane Mallarmé).
Αυτό που με συγκίνησε πραγματικά είναι το ποίημά του ‘Un coup de dés jamais n'abolira le hasard’ – το πιο ‘προχωρημένο’ του ποίημα όπως λέγεται – το οποίο έγραψε το 1897.
Το ποίημα αυτό αποτέλεσε έμπνευση για την μεγαλύτερη σε διάρκεια ταινία του Man Ray ‘Les Mystéres du Château du Dé’ που γύρισε το 1929.
