Art is more bearable than life

03/12/2009

πεμπτη 12 νοεμβριου - επισημη ωρα 3:06

να βαλω μια κοκκινη γραμμη στο πενθος

την ημερα με αριθμο σαραντα θα πιω

τελετουργικα γουλιές μεγάλες

απο το ουζο (του)

και να φυγει στη θαλασσα ο,τι απεμεινε

γκριζο και βουβο

κοκκινη γραμμη λεω

να δω που ειχα μεινει

και που θα παω

να βρω παλι ενα δρομο....

19/11/2009

12 νοεμβρίου 2009

Frank Horvat - Paris, 1957

Model Tan, wearing French Haute Couture cocktail dress, photographed at Le Chien Qui Fume

http://www.horvatland.com/

15/06/2009

26/05/2009

Hubert (Hugh) Van Es (1941-2009)

Ολλανδός φωτογράφος, γνωστός κυρίως για τις φωτογραφίες που έβγαλε στον πόλεμο του Βιετνάμ από το 1969 μέχρι το 1975.

Ο Βαν Ες τράβηξε μια από τις καθοριστικότερες φωτογραφίες του πολέμου. Ένα ελικόπτερο της Air America τη στιγμή της εκκένωσης ανθρώπων από την ταράτσα ενός κτιρίου στην οδό Gia Long, μισο χιλιομετρο από την αμερικανική πρεσβεια στη Σαιγκόν το 1975. Την ίδια στιγμή ενώ οι αντάρτες Βιετκόγκ και οι Βορειοβιετναμέζοι στρατιώτες καταλάμβαναν την πόλη στο τέλος του πολέμου.

Η φωτογραφία αποτέλεσε σύμβολο της αποτυχίας της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ.

Ο Βαν Ες απεβίωσε το πρωί της Παρασκευής 15 Μαίου σε νοσοκομείο του Χονγκ Κονγκ. Είχε πέσει σε κώμα μετά από εγκεφαλική αιμορραγία και δεν επανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του.

«Ήταν αφοπλιστικά τίμιος, εντελώς πιστός στους φίλους του, απεχθανόταν τα δήθεν και ήταν μεγάλος φωτογράφος», δήλωσε ο Ρόμπιν Μόγιερ, παλιός του φίλος από την εποχή του Βιετνάμ και πρώην επικεφαλής των φωτογράφων του περιοδικού Time στην Ασία. «Οι εμπειρίες του στο Βιετνάμ τον καθόρισαν ως φωτογράφο», πρόσθεσε ο Κρις Σλότερ, φίλος του και πρώην πρόεδρος της ένωσης ανταποκριτών ξένου τύπου στο Χονγκ Κονγκ.

21/05/2009

Gregory Crewdson

"I think I always have been drawn to photography because I want to construct a perfect world. I want to try to create this moment that is separate from the chaos of my life, and to do that I think I create enormous disorder. And I like that craziness because I think that it creates almost a sort of neurotic energy on the set, and through that there is a moment of transportation. And in all my pictures what I am ultimately interested in is that moment of transcendence or transportation, where one is transported into another place, into a perfect, still world. Despite my compulsion to create this still world, it always meets up against the impossibility of doing so. So, I like the collision between this need for order and perfection and how it collides with a sense of the impossible. I like where possibility and impossibly meet".