Το βράδυ που χαθήκαμε δεν έκανε καν κρύο,τα λόγια π' ανταλλάξαμε μια πρόφαση δειλήαργά σιγά εστήθηκαν εμπόδια και παγίδεςνέοι τόποι εγεννήθηκαννέες πολέμων ιαχές πάνω σε παλιούς ρυθμούς.
Το βράδυ που χαθήκαμε δεν είχε καν φουρτούνα,αραξοβόλια γκρεμιστήκανε ανάξια στημέναγνωστά προσωπεία ξεχαστήκανεγνωστές οσμές και γνώριμες θυσίεςδε θ'απαντιούνται στα βλέμματα ποτές.Το βράδυ που χαθήκαμε δεν είχε καν ομίχλη,αδιαφορίες πλημμυρίσανε τα βάθη της ματιάςχαμένοι ήλιοι δύσανεπλανήτες του μίσους παράδοξ'ανατείλανστραγγίζοντας τα όνειρα στις κούφιες τις ψυχές.Το βράδυ που χαθήκαμε δεν ήταν καν γραμμένο,εγλίστρησε αθόρυβα μεσ' τη στυγνή σιωπήκι εμείναμε σαν άθλιοι Εφιάλτες (δυο πλάτες μόνο)σκιές αιώνιες και σύμβολα κατεστραμμέναμυρίων σφαλμάτων τέκνα και γονείς.
Το βράδυ που χαθήκαμε δεν έκανε καν κρύο, τα λόγια π' ανταλλάξαμε μια πρόφαση δειλή αργά σιγά εστήθηκαν εμπόδια και παγίδες νέοι τόποι εγεννήθηκαν νέες πολέμων ιαχές πάνω σε παλιούς ρυθμούς.
No comments:
Post a Comment