Απολογισμός της μοναξιάς

photo: Brenda Duff Frazier by Diane Arbus

Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,

ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές,

απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα.

Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί.

να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου,

να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή.

 

Ντίνος Χριστιανόπουλος - Απολογισμός της μοναξιάς (1953)

Dominique Sanda

Armando's domestic quantum mechanics

Το βράδυ που χαθήκαμε δεν έκανε καν κρύο,

τα λόγια π' ανταλλάξαμε μια πρόφαση δειλή

αργά σιγά εστήθηκαν εμπόδια και παγίδες

νέοι τόποι εγεννήθηκαν

νέες πολέμων ιαχές πάνω σε παλιούς ρυθμούς.

Το βράδυ που χαθήκαμε δεν είχε καν φουρτούνα,

αραξοβόλια γκρεμιστήκανε ανάξια στημέν

αγνωστά προσωπεία ξεχαστήκανε

γνωστές οσμές και γνώριμες θυσίες

δε θ'απαντιούνται στα βλέμματα ποτές.

Το βράδυ που χαθήκαμε δεν είχε καν ομίχλη,

αδιαφορίες πλημμυρίσανε τα βάθη της ματιάς

χαμένοι ήλιοι δύσανε

πλανήτες του μίσους παράδοξ'ανατείλαν

στραγγίζοντας τα όνειρα στις κούφιες τις ψυχές.

Το βράδυ που χαθήκαμε δεν ήταν καν γραμμένο,

εγλίστρησε αθόρυβα μεσ' τη στυγνή σιωπή

κι εμείναμε σαν άθλιοι Εφιάλτες (δυο πλάτες μόνο)

σκιές αιώνιες και σύμβολα κατεστραμμένα

μυρίων σφαλμάτων τέκνα και γονείς.

Crazlos Gapman

in romantic mood...

8 μηνες μετα και κατι μερες...

ξυπνησα και

δεν με εχει χτυπησει ακομα ο κεραυνος*

παω στη θαλασσα

γλυκεια δροσερη αγκαλια

τρεις οργασμοι

με κοφτα πνιχτα βογκητα

υπαρχω εδω ακομα

* "όσοι γελάνε ακόμα είναι γιατί δεν τους έχει χτυπήσει ο κεραυνός" - Σώτη Τριανταφύλλου

φωτό: CG

βρεγμενη

μεχρι το κοκκαλο

ενα κομματι βγηκε με χειρουργικο εργαλειο

δεν το καταλαβα

ανασαινω

τα μαλλια μου ειναι βρεγμενα

το νερο σταζει

το τζιν στο αιμα μου

ανατριχιλα

ποιος ειπε οτι οι πληγες δεν γιανονται;

ποιος ειπε για τον χρονο

γιατι τωρα θελω να φυγω

γιατι θελω να μπω μεσα σου και να με παρεις

υγρα

αμετακλητα

σκοταδενια

και να μη φοβαμαι

να αφεθω και να ονειρευομαι

αυτο που με περιμενει

φυσαει

οι σταγονες πεφτουν παντου

νιωθω ζωντανη

(ειμαι;)

ηρθε - και αυτο - το καλοκαιρι

καυτο, προστυχο, γυμνο

και με ρουφαει

σαν τσουχτρα στο κορμι μου

ποναει και δεν ποναει

αφηνει σημαδια

γλυκα σημαδια

ανατριχιλια

και πονος

και ηρεμια

τελος

με ματια κλειστα

και υγρα

μη με αγγιξεις

θα κλαψω

θα στο χαλασω

με θελεις δυνατη

με θελεις ζωντανη

κανεις δεν σου ειπε οτι εχω ηδη φυγει;

ενα τελευταιο τσιγαρο.

και μετα φυγαμε....

Milk and honey where they lie

Edward Hopper (22/7/1882 – 15/5/1967)

"If you could say it in words there would be no reason to paint."

say hello to never

Production Still (Trailer Park) by Gregory Crewdson

βαρια τα σκοταδια

και οι λάμψεις μου βεγγαλικες

στο χωμα και στον ουρανο

παντού.

(δεν με 'χωραω')

Esperienza della morte

tanto che trascinati recitiamo qualche istante la vita non pensando all'applauso.