standing there - Jason Pfeifer
Έξω αιώνια βρέχει, έξω ερημιά·
θαρρώ πως χάθηκα για πάντα.
Mε ζώνει πάλι ο φόβος, με κυκλώνει.
Πύρινη γλώσσα απειλεί το σπίτι μου.
Tο παίρνει, το αιωρεί πάνω απ' την πόλη.
Ποιος ξέρει τι κατάντησα και δεν το νιώθω.
Ένας απόψε να με άγγιζε στον ώμο, αμέσως θα κατέρρεα στα πόδια του
Γιώργος Ιωάννου
Impression, soleil levant - 1873
και ο Ιμπρεσσιονισμός βρήκε το όνομά του
Γαλλος ποιητής και κριτικός και ίσως μεγαλύτερος εκπρόσωπος του Συμβολισμού στη Γαλλία.
Από το 1877 καθιερώνει στο διαμέρισμά του στο 89 της rue de Rome, κάθε Τρίτη συναντήσεις με τους φίλους του – αφρόκρεμα της γαλλικής διανόησης. Οι W.B. Yeats, Rainer Maria Rilke, Nadar, Paul Valéry, Stefan George, Paul Verlaine και πολλοί άλλοι (les Mardistes όπως τους έλεγαν από την γαλλική λέξη Mardi που σημαίνει Τρίτη) συζητούν για ποίηση, ζωγραφική, φιλοσοφία.
Το κοινό τον ‘ανακαλύπτει το 1883-1884 μέσα από το άρθρο για τους Poètes maudits που του αφιερώνει ο Verlaine αλλά και το βιβλίο του Huysmans ‘A Rebours’ στο οποίο ο κεντρικός ήρωας θαυμάζει τα ποιήματα του Verlaine και του Mallarmé. Η ποίηση του Mallarmé θεωρείται πολύ δύσκολη να μεταφραστεί κυρίως λόγω της σημαντικότητας των ηχητικής των λέξεων μεταξύ τους που τις περισσότερες φορές δίνουν άλλο νόημα όταν ένα ποίημα ακούγεται και δεν διαβάζεται. Ένα παράδειγμα που βρήκα είναι στην αρχή ενός σονέτου που η φράση 'ses purs ongles' όταν το ακούει κανείς παίρνει άλλο νόημα 'c'est pur son' (Roger Pearson – ‘unfolding Mallarmé’).
Stéphane Mallarmé by Édouard Manet.
Λέγεται ακόμη ότι αυτό το ‘pur son’ της ποίησης του Mallarmé ενέπνευσε μεγάλους συνθέτες. Ανάμεσα σ’ αυτούς, ο Claude Debussy's, στο ‘Prélude à l'après-midi d'un faune – από το ομότιτλο ποίημα του Mallarmé, ο Maurice Ravel που ‘έντυσε’ τα ποιήματα του ‘Trois poèmes de Stéphane Mallarmé’ και ο Darius Milhaud (Chansons bas de Stéphane Mallarmé).
Αυτό που με συγκίνησε πραγματικά είναι το ποίημά του ‘Un coup de dés jamais n'abolira le hasard’ – το πιο ‘προχωρημένο’ του ποίημα όπως λέγεται – το οποίο έγραψε το 1897.
Το ποίημα αυτό αποτέλεσε έμπνευση για την μεγαλύτερη σε διάρκεια ταινία του Man Ray ‘Les Mystéres du Château du Dé’ που γύρισε το 1929.
(χαλκογραφία -Παναγιώτης Τέτσης) 
‘Caricaturiste” γεννημένος στο Παρίσι γνωστός περισσότερο για τα πορτραίτα φημισμένων προσωπικοτήτων της εποχής του.
Σπουδάζει Ιατρική και όταν χάνει τον πατέρα του αρχίζει να κάνει διάφορες δουλειές για να βοηθήσει τη μητέρα του και τον μικρότερο αδελφό του Adrien. Γράφει μικρά άρθρα σε εφημερίδες και ζωγραφίζει καρικατούρες γνωστών προσώπων της τέχνης και της πολιτικής.
Το 1848 κατατάσσεται μαζί με τον αδελφό του στην πολωνική λεγεώνα και στο διαβατήριο του μπαίνει το όνομα Nadarsky. Από τότε αρχίζει να χρησιμοποιεί το όνομα Nadar.
Τις πρώτες φωτογραφίες του τις παίρνει στο 1853 και το 1858 ήταν ο πρώτος που έβγαλε αεροφωτογραφία το Παρίσι.
Το 1854 παντρεύεται την Ernestine, κόρη καλής και πλούσιας οικογένειας και αποκτά μαζί της ένα γιο. Οι bohème συνήθειές του όμως δεν τον αφήνουν να ‘ησυχάσει’. Συνεχίζει να βλέπει τους φίλους του και πολύ συχνά τους φιλοξενεί στο σπίτι του, εκνευρίζοντας έτσι τη σύζυγό του.
Το atelier στο νούμερο 35 της boulevard des Capucines το 1860.
Το 1863 κατασκευάζει ένα τεράστιο μπαλόνι που το ονόμασε ‘Le Géant΄το οποίο ενέπνευσε και τον Jules Verne στο Cinq semaines en ballon.
"Nadar élevant la Photographie à la hauteur de l'Art" Λιθογραφία του Honoré Daumier (δημοσιεύθηκε στο Le Boulevard το 1862)
Ο Nadar θεωρείται από τους καλύτερους φωτογράφους πορτραίτων. Από τον φακό του πέρασαν σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της εποχής του.
George Sand
Honoré de Balzac
Sara Bernardt
Victor Hugo
Claude Debussy
Ivan Turgenev
